وضعیت حقوق بشر در عربستان سعودی فاجعه آمیز است

در این یادداشت می‌خوانیم وضعیت حقوق بشر در عربستان سعودی و دیگر کشورهای عرب حاشیه خلیج (فارس) اصلا نباید رویایی فکر کرد زیرا این وضعیت فاجعه آمیز است. اعمال وحشت بر انگیز نقض حقوق بشر در این کشورها و بویژه در عربستان ولی باز هم باعث نشده تا رژیم ملک سلمان در ریاض مجبور باشد که برای این اعمال نادرست خود به کسی پاسخگو باشد. عربستان سعودی همپیمان قابل اعتماد غرب می‌باشد و سالهالست که در پایتخت‌های کشورهای غربی نیز از سوی محافل سیاسی و دیپلماتیک بر این موضوع تاکید می‌شود و همزمان تصریح می‌گردد که شاید این رژیم دموکراتیک نباشد ولی امنیت و ثبات را در منطقه تضمین می‌کند.

این در حالیست که درباره سیاست امنیتی رژیم ریاض هم هیچکس نباید رویایی فکر کند زیرا جدیدترین ماجراجوئی نظامی این رژیم در یمن به خوبی نشان می‌دهد که این اطمینان‌های چشم بسته به یک رژیم دیکتاتوری به کجا می‌تواند رهنمون شود. یک ائتلاف سنی- عربی تحت رهبری عربستان سعودی ایجاد شده تا علیه گروه اقلیت شیعه موسوم به حوثی در یمن که ظاهرا از سوی ایران حمایت می‌شود و یا حداقل عربستان سعودی اینگونه ادعا می‌کند، مبارزه نماید.

از این ائتلاف فعلی نیز قرار است در آینده یک نیروی ضربتی بوجود آید. البته نمی‌توان از این نیروی نظامی عربی بعنوان یک نیروی صلح که بطور مثال در اختلافات منطقه‌ای میانجیگری نماید و یا در زمان بروز بلایای طبیعی به کمک مردم بشتابد، صحبت کرد. این امر بیشتر در این راستا برای عربستان سعودی می‌باشد که به زعم خود با هژمونی ایران شیعه در منطقه مبارزه نماید و آنهم با آگاهی دقیق از هزاران قربانی بیگناه در این زمینه. کسی که از بمباران کشوری برای برقراری ثبات صحبت می‌کند را نمی توان یک قدرت صلح طلب خواند.

در اینجا این سؤال پیش می‌آید که سهم عربستان سعودی برای برقراری ثبات چقدر است؟ یک سیاست امنیتی درست بر این پایه استوار است که بطور مثال در یمن همه گروههای درگیر و حتی حوثی‌ها که از سوی تهران کشف نشده اند بلکه ریشه در یمن دارند، را بر سر یک میز نشاند و با مذاکره اختلافات را بین آنها حل کرد، بجای آنکه اقدام به بمباران آنها نمود.

بمبارانهای هوایی عربستان حوثی‌ها را تضعیف نکرده است

بمباران‌های‌ هوائی که عربستان سعودی تاکنون علیه یمن انجام داده فقط مرگ و ویرانی در برداشته ولی باعث آن نشده تا گروه حوثی تضعیف شود. حوثی‌ها تا به امروز علی‌رغم حملات هوائی چند هفته‌ای از سوی عربستان سعودی، کنترل خود بر مناطق تحت تصرف خود از جمله صنعا پایتخت یمن را نیز حفظ کرده اند. چگونه است که به چنین کشوری می‌توان سلاح‌های زیادی فروخت و به حقوق بشر و غیره هیچ فکری نکرد. این حرکات اخیر از سوی رژیم ریاض این موضوع را می تواند به ما یادآور شود که اگر بهار عربی به عربستان سعودی نیز سرایت کرده بود، این رژیم چگونه با مردم خود رفتار می‌کرد. نمونه‌های رفتار ریاض را می‌توان در گذشته در بحرین دید که با تانک به مصاف قیام کنندگان در آن کشور رفت و یا در شرق عربستان که شیعیان اقلیت در آن زندگی می‌کنند و برخورر امنیتی رژیم با آنها اسفبار است. در حال حاضر نیز شاهد هستیم که ریاض چه بر سر یمن بعنوان حیاط خلوت خود می آورد و ضمنا در سوریه نیز از چه گروه‌هایی حمایت می‌نماید.

افزایش هزینه‌های نظامی عربستان در سال گذشته

علی‌رغم این مسائل باز هم کشورهای عرب حاشیه خلیح (فارس) بویژه عربستان سعودی و امارات متحده عربی در سال گذشته به این سو، سفارش سلاح در حد بالائی داده اند. افزایش هزینه نظامی عربستان سعودی تا 17 درصد در سال گذشته، خیلی بالاتر از همه کشورها در جهان است. آنچه را که کشورهای مستبد عربی بویژه عربستان سعودی بعنوان ثبات عرضه می‌کنند اگر با دقت به آن نگاه شود می‌توان دریافت که این رژیم‌ها بجای برقراری ثبات در منطقه بیشتر به فکر ثبات حاکمیت مستبدانه خودشان می‌باشند و همزمان ترس از ایران را نشان می‌دهند.

این در حالی‌ است که با توجه به مقدار سلاح ها و نوع سلاح‌های مدرنی که این کشورها خریداری می‌کنند، زمینه‌ای برای ترس از ایران نباید داشته باشند. غربی‌ها نیز در زمینه فروش سلاح به این رژیم ها باید حد و مرزی را چه در زمینه انسانی، اخلاقی و حتی تجاری قائل شوند. سیاست خارجی مسئولانه فقط این نیست که شغل‌ها را هر طوری شده حفظ نمود. اخیرا دولت سوئد بطور الگو واری این موضوع را نشان داد. وقتی که رژیم ریاض انتقاد سوئد به نقض حقوق بشر در کشورش را بر نتابید، دولت سوئد همکاری نظامی خود با این رژیم را قطع کرد. سوئدی‌ها درک کرده اند هر کسی که در جهان به تنهائی روی بازارهای دیگر سرمایه گذاری نماید در بحران‌ها و جنگ‌ها در آن کشورها نیز سهیم است.